Intensief

De laatste twee dagen in tien woorden: druk, saai, lekker, sport, plezant, slachtoffers, muug, saai (reprise), interessant, content.

Druk

Veel rusten was er nie aan dees weekend. Zaterdagvoormiddag les, zaterdagnamiddag rugby-initiatie, zaterdagavond stevig weggaan (ook een verplichting in deze omstandigheden), zondag heel den dag de bus op om te toeristen in Nimes en zondagavond crashen in bad en in bed. Alles is hier tot op de minuut geregeld, voor sommigen begint de routine al op ’t gemoed te wegen. Meer details in onderstaand traktaat.


Saai

De zaterdagvoormiddag kwam er ne Spaanse prof vertellen over het coachen van jeugdatleten. Ferm, maar we hadden dat allemaal al eens gelezen en er zelfs ne paper over geschreven voor dat spel hier begon dus we waren nie echt geboeid.

Routine

’s Middags nog eens naar de plaatselijken Alma, we hebben intussen in de mot dat het “Europa-Azië” deel het gezondst en lekkerst is. ’t Is daar dan ook elke middag historische afspraak met de Verenigde Nederlanden (a.k.a. Leo Belgicus). Ge krijgt daar voor 2,85 euro een bord rijst met (Europees) vlees en groeten en een brooike. Daar moogde dan nog twee dingen bij kiezen: keuze uit fruit, een talloreke groentenbuffet en een variëteit aan verschillende voor- en nagerechten die het “dessertenfestival” van het gemiddelde trouwfeest kompleet belachelijk maakt. Het resultaat is ne menu die gewoon nie op te krijgen is, zelfs voor mij. Fantastische restaurant.

Sport

In de namiddag hadden de Fransen een rugby-initiatie gepland, maar plannen is hunne sterkste kant precies toch nie. We hadden een uur tijd om den tram te pakken naar ’t studentenrestaurant, te eten, terug te komen en nen anderen tram te pakken naar ’t rugbyveld. Maar vooraleer we konden vertrekken kregen we nog nen uitgebreiden (onnodigen) uitleg over hoe we daar zjust moesten geraken en hoe weinig tijd daar wel nie voor was. Tegen dat die uitleg gedaan was hadden we weer een kwartier minder om er nog te geraken. Bovendien was ‘t ook al twee dagen aan ’t regenen, wat de kans reëel maakte dat we niet op het veld zouden mogen, om het nie kapot te lopen. De prof kon da om één of andere reden ook nie op voorhand zeggen.Uiteindelijk is er maar 8 van de 24 (?) man gegaan, ik ben op ’t hotel gebleven voor een rustig middageten met de Duitse Katja en de Finse Saara. In de namiddag wat rondgehangen en artikels gelezen voor mijn thesisvoorstel voor den Erwin.
Achteraf bleek dat de rugby toch was doorgegaan, dus ergens wel spijtig.

Plezant

Diejen avond zijn we op Zweeds grondgebied de handbalmatch (kwartfinale WK) Zweden-Frankrijk gaan zien. Stillekesaan stroomde meer en meer volk binnen, tot zowat heel de groep daar binnen zat. Tegen 10 uur ben ik het afgebold, om na het posten van een verslagske mijnen tram in te kruipen. De groep is nog naar ’t stad vertrokken, maar da vond ik op de moment maar niks: kompleet op.

Slachtoffers

De volgende morgen hadden we afspraak om half 9. Als een horde volleerde gepensioneerden strompelden en kropen we de bus op. Ikzelf en twee anderen zaten er relatief fit bij, maar de meesten zaten nog half toe van de nacht ervoor, eerder dood dan levend.
Programmapunt een was de Pont du Gard, ge kent dat aquaduct wel. Wij waren al content dat we dat konden gaan bezien, maar we zijn er ook gewoon echt door gewandeld, beestig. Na ’t middageten zijn we naar ’t amfitheater van Nimes gaan zien. Toch weer 7 jaar geleden da’k nog in ’t Colosseum in Rome stond, dus echt wel plezant om dat nog eens te doen. Intussen was een van de Finse meiskes afgevoerd naar ’t ziekenhuis, was volop van hare sus aan ’t gaan. ’t Was echt wel plezant precies den avond van tevoren.
Na ’t amfitheater hebben we aan de kliniek van Nimes nog een half uur mogen wachten totdat de dokters onze Finse wijnproefster wilden laten vertrekken. Daardoor zijn we niet meer naar de zee kunnen gaan zien, spijtig, maar ale we hebben toch weer een plezant verhaal.

Saai (reprise)

Deze morgen orakelde de heer Athenasios – Sakis – Papaioannou (De zinssnede “Oulomenein!” was zelden toepasselijker) over de ego-georiënteerde en mastery-georiënteerde motivatie in de sport. Wederom iets dat we allemaal al uitgebreid hadden behandeld in onze papers. Hij wist het nog ietwat praktisch aan te brengen, maar een grote meerwaarde was ’t helaas nie.

Interessant

Na ne goeien Alma (dat spel heeft her genen eigen naam) kwam madam Natalia Stambulova (Zweden) haar theoretische benaderingen van het counselingsproces van athleten in een carrièreovergang omzetten in een praktisch kader om dergelijke processen mee te begeleiden Dat klinkt nogal serieus allemaal eh. Geweldig interessante lezing, direct praktisch toepasbaar. Dat hebben we dan ook direct mogen doen, een uur tijd om dat in paren uit te proberen. Doel was uw toekomst plannen en ontdekken of ge goed bezig zijt om uw doelen te bereiken. Klinkt simpel en triviaal, maar ’t is eigenlijk enorm waardevol, zeker als ge nog honderdduizend zotte plannen hebt gelijk ik. Ik had het genoegen om cliënt te kunnen zijn bij Katja, de Duitse. Die is afgestudeerd in de ontwikkelingspsyhologie en doctoreert daar nu op, dus dat was zowat de beste counseling da’k in da gebied kon krijgen. Het proces was nog nie rond en ik heb nu een “afspraak” om het morgen voort te zetten. In een andere context zou me dat tegen de 100 euro kosten, leve dees programma.
Die benadering van procesbegeleiding (wat dat was het) is uiteraard ook op het coachen van andere carrières van toepassing. Geweldig waardevolle les als ge ’t mij vraagt, en zeker iets waar ik later graag mee aan de slag wil gaan, bijvoorbeeld in den bedrijfswereld.

Plezant

Als algemene conclusie kan ik alleen maar zeggen dat het hier allemaal enorm plezant is. Zelfs al valt er af een toe een les aan de saaie kant, het geheel is toch geweldig. Ik besef met den dag meer hoe geweldig het hier is, in tegenstelling tot sommige anderen, die met den dag harder aftakelen. ’t Is zwaar, maar ik zien toch uit naar de dagen die nog gaan komen. Maar nu is ’t tijd voor een filmke en een wijntje, want intussen zitten we hier weer mee vier nationaliteiten op de kamer, dus ’t ga nog plezant worden dezen avond.


Tot in ’t kort!


Morgen lichelijk een fotoke of twee, nu genen tijd.