Veel werk ineens

Positieve evaluatie bij Advance.
Drukke dagen in Oña.


Maandag evaluatievergadering met Advance. Drie van de vier facilitatoren en de eindverantwoordelijke van de veiligheidsploeg. Tegen mijn verwachting in was het helemaal geen persoonlijke evalatie, eerder een globaal overzicht van de dag en een bespreking van enkele problemen met opdrachten en het tekort aan veiligheidsmensen en coördinatie.
Over het alegemeen een heel positieve evaluatie met enkele werkpunten, maar daarmee had ik nog geen antwoord op mijn persoonlijke vragen.
Na de vergadering heb ik nog samengezeten met Darío, voor wat persoonlijke feedback. Blijkbaar hadden ze mijn hulp best wel op prijs gesteld. Ik heb ook de ingevulde evaluatieformulieren van de deelnemers uit mijn groep mogen inkijken, allemaal uitermate positief. Eén enkele opmerking over mijn taal – niet eens een erge – en dan moet ge denken dat die hele dag eigenlijk grotendeels over communicatie draaide.

Ik heb ook een excelleke gekregen met de resultaten van de kwantitatieve evaluatie en die was helemaal geschift, de Ecuadorianen smijten graag met punten denk ik. Op de vijf items die de facilitator bevroegen, elk op een 1-5-schaal, scoorde ik gemiddeld 4,66.

Verder nog twee zware dagen achter de rug. Gisteren naar Oña, aankomen tegen de middag en direct zonder eten de vergadering binnen, anders waren we te laat. Tegen vijf uur ´s avonds terug den auto in, geen tijd om te eten want om zes uur wordt het donker en het is twee uur rijden. ´t Is daar serieuze drukte de laatste tijd, er komt volgende week een delegatie van de Vlaamse zustergemeente Bierbeek en plannen is hunne sterkste kant niet.

Vandaag naar Susudel, parochie naast Oña, beiden deel van het canton (bij ons de gemeente) Oña. Schooltjes gaan bezoeken. Twee daarvan moesten een schriftelijk verslag overhandigen aan de biologe die we voor de gelegenheid hadden meegebracht uit Cuenca. Die leidt de leraars ginder op om les te geven over milieubehoud, vooral over water, en ACORDES begeleidt dat. In het eerste schoolke mochten we een demonstratie bijwonen over het recicleren van papier. Vervolgens gaven de leraars een les over water, zodat wij konden controleren of de leraars goed opgeleid waren. Ik heb dus nog eens op de schoolbanken gezeten. Ale, plastieken tuinstoelen waren het. Een school hier lijkt sterk op een scoutslokaal bij ons: een kot van betonnen platen. In heel de (basis)school zaten een twintigtal leerlingen. De deur staat altijd open, isolatie is er toch niet, en zo gebeurde het dat er een hond binnentrippelde. Geen kat die daar raar van opkeek. Op het einde van de les kregen we nog een lekker bord rijst van één van de leraars. Geweldige kerels.

In het volgende schooltje moesten we nogal lang wachten op de biologe die effe snel de documenten ging ophalen. Ikke dus den auto uit en foto´s trekken, er was ne muur met schone grafitie over Ecuador. Daarnaast waren de schoolkinderen aan het voetballen, meiskes in rokken en al, iedereen doet hier mee. Hoe geweldig was dat, zo gauw die mannen mij in de mot hadden wilden die allemaal op de foto. Een paar schone picturen zijn het resultaat, en al die mannen zo fier als ne gieter. Blijkbaar vinden de klein mannen het hier geweldig om gefotografeerd te worden.

Foto´s: les over waterbeheer en papier recycleren http://picasaweb.google.co.uk/ecuador.oktober/Susudel