Sinds donderdadmorgen hebben we der ne nieuwen huisgenoot bij. Nog nen Duits. Net zoals in Eben-Emael in 1940 kwam hem in de vroegen ochtend, volledig bij verrassing binnengevallen. Die mannen zijn nog niks veranderd.
Woensdagavond kwam ik aan in een huis vol kerstversiering. We hebben het hier getroffen met de huisbazen precies. Er hangt zelfs versiering op iedereen zijn deur. En dinsdag hebben we den boom gezet in ACORDES. Da´s allemaal straf want het voelt hier helemaal niet als kerstmis, dat is hier nog altijd juist hetzelfde weer als drie maanden geleden, dat verandert geen knijt.
Gisteren kwam ik, kort voor ´t einde van de middagpauze, de faculteit binnengewandeld, toen bleek dat er drie halve indianen op andesinstrumenten lagen te rammelen aan de hoofdingang van de faculteit. En wat meer is, ik kende die mannen alledrie. Ik ben der dus wat mee beginnen babbelen, heb op den duur een zampoña geleend en ben beginnen meedoen. Deze middag was het opnieuw afspraak en had ik mijn eigen charango en zampoña bij. We hebben ons op ´t gras tussen de gebouwen gezet (een beetje gelijk de sfeer in ´t park in Leuven) en zijn beginnen spelen. Echt geweldig, ge zit daar met vier man en een stuk of zes instrumenten, die constant worden uitgewisseld. En buiten ´t feit dat ik nu en dan eens wat zat word van de zampoña (´t is eens iets anders dan bier) – ge moet daar nogal stevig op blazen, lukt dat allemaal al vrij goed.
Hierbij een kort overzicht van de instrumenten waar wij op liggen geven:
Quena (spreek uit: kena) http://www.worldartswest.org/plm/guide/resources/images/quena.jpg
Zampoña (spreek uit: samponja)
http://homepage3.nifty.com/ryo-folklore/instrumento/zampona.JPG
Charango (spreek uit: klein gitareke)
http://www.aquilacorde.com/diapo63.jpg
En de gitaar.
Deze voormiddag zijn we naar Oña gereden. De Jorge gaan voorstellen aan de belangrijke spelers in het project Bierbeek-Oña. Jawel, ik krijg ne nieuwe stagebegeleider. Ik vraag me wel af wat de kwaliteit van die begeleiding gaat zijn. Jhoana heeft ander werk gevonden en bolt het af. Dat mag ook wel, die werkt hier al 10 maanden en heeft nog gene frang gezien. (dollars ook niet, want dat zou ons vader anders vragen in een reactie) Dat maakt dat ik momenteel degene van ACORDES ben die het beste op de hoogte is van de gang van zaken in Oña. Best wel gepeerd dus, mijne nieuwe stagebegeleider is zelf stagiair. (maar goed, de vorige was 24 en had haar thesis nog niet af, wat is het verschil) Ik maak me geen zorgen, ik zie zelf wel dat ik genoeg interessante dingen kan doen.
Gisterenavond was het afscheidsfeestje van Jhoana. Op zijn Ecuadoriaans: met onnozel danskes, spellekes en strafkes, die dan meestal in den trand zijn van drinken, een danske, striptease, ... Dikke feest. Deze keer was er ook een gitaar, met een gezellige zangstonde tot gevolg. Ik heb trouwens eens een avondje spontaan de spelleider uitgehangen, was plezant.
(ik denk dat dit zowat het Ecuadoriaanse equivalent voor cantussen is)
Foto´s: De eerste kerstfoto´s, verjaardagsfeestje Daniel, afscheidsfeestje Jhoana en de eerste repetitie met de muziekmannen http://picasaweb.google.co.uk/ecuador.november/DespedidaJhoa
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Gelieve te stoppen met mij jaloers te maken. Dank.
:-) You go! xxx
Ge hebt hem (den duits) dat toch nie verteld, dat van Eben Emael !
Toch maar oppassen voor racistische aanklachten hoor!
En als het nieuws van België je nog een beetje zou interesseren, wat me eigenlijk niet verwonderd als het njet zou zijn, is het feit dat Yves Leterme het na 175 (? want ik weet het eigenlijk iet meer) dagen proberen een regering te vormen voor bekeken gehouden heeft.
We hebben dus sinds 10 juni nog altijd geen regering, terug naar af dus.
Maar dat zal je ginder wel worst wezen, vermoed ik.
Een reactie posten